Fikriye – Gözümün Nuru

Fikriye Hanım, Gazi Mustafa Kemâl Paşa için bazen bir gerçek bazen bir masaldır. Gazi, Fikriye’ye ihtiyaç duyduğu zaman, o süzgün bakışlı kadın hep yanındadır, emrindedir, kahvesidir, fincanıdır ve gerçektir. Ama zamansız bir anda göçüp gittikten sonra Mustafa Kemâl için bir masaldır.
Genellikle masallar hep mutlu sonuçlanır. Masallarda, masalın kahramanı her ne hal olursa olsun elindeki kılıçla, karşısına çıkan ve sevgilisi için etkisiz hale getirmek zorunda olduğu deve karşı hep galip gelir. Masalların kahramanları hep haklıdırlar, hep güçlüdürler, hiç yenilmezler. Zaten adına masal denmesinin nedeni de bunlar değil midir?

Krallar, Hakanlar, kızlarıyla evlenmek isteyen masal kahramanından hep başarılması mümkün olmayan isteklerde bulunurlar. Masal bu ya, kahraman verilen her görevi yerine getirir, istenilen her şeyi başarır sonuç hem okuyanı hem dinleyeni mutlu eder.
Ama bu sadece masallar da böyledir.